Φωτογραφίες: Αιχμαλωτίζοντας το χρόνο... (part1)

 Φωτογραφίες: Παγώνοντας το χρόνο....

Ταξιδεύει κανείς στην ανάρτηση ακούγοντας το τραγούδι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα πολλές πολλές φορές....

  Έτσι μπορεί κάποιος να ονειρευτεί και να αναπολήσει στιγμές από το αέναο παρελθόν του.
Εικόνες που κάποιοι δυσκολεύονται να φέρουν στη θύμιση τους καθώς η λήθη των χρόνων, έχει καλύψει μ' ένα πέπλο εκείνα τα παιδικά -ίσως- χρόνια.

Όμως κάθε φορά που έρχεται η Ανοίξη και τα λουλούδια ανθίζουν, συνιδητοποιώ ότι αξίζει να περιμένεις ολόκληρο τον Χειμώνα.....
Γιατί πάντοτε μετά την καταιγίδα... εμφανίζεται το ουράνιο τόξο.

Και γιατί πάντοτε ο Ήλιος ξεπροβάλλει φωτίζοντας ακόμη και τις πιο σκοτεινές πτυχές της ψυχής μας....

 

  Πολλές φορές έρχονται στιγμές που νιώθουμε πως είμαστε μόνοι και πως όλες οι δυσκολίες και οι αναποδιές ήρθαν σε εμάς....

  Αισθανόμαστα σα να βρισκόμαστε μεσοπέλαγα και να μας παρασύρουν  πελώρια κύματα, λαξεύοντάς μας.

  Μα όπου και να βρισκόμαστε... μετά από λίγο τα πάντα γαληνεύουν και τότε μπορούμε να στηριχτούμε ξανά στα πόδια μας.
Να προσπαθήσουμε για να κατακτήσουμε όλα όσα ονειρευόμαστε..όλα και όσους αγαπάμε!

  Πολλές φορές αρκεί να ακούσουμε ένα αγαπημένο μας τραγούδι, να συναντήσουμε έναν δικό μας άνθρωπο ή να στρέψουμε το βλέμμα στη φύση.... και εκείνη πάντοτε θα μας ανταποδίδει την καλοσυνή αυτή.
  

Να αναζητας τις ομορφιές της κάθε εποχής. Κάθε μέρα είναι μοναδική και εσύ... Ξεχωριστός!

  Ν'αναζητάς την ευτυχία και τη χαρά στα πιο απίστευτα και απρόσμενα μέρη. Στις ολονύχτιες συζητήσεις με τους φίλους, στα επιτραπέζια με την οικογένεια, στις βόλτες με τον/την σύντροφο...ακόμα και ανατρέχοντας στα παιδικά σου χρόνια!!!

  Να ζεις κάθε στιγμή με ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν πραγματικά γι' αυτό που είσαι!
Να στιλώνεις το βλέμμα στο παρόν και να ελπίζεις σε ένα καλύτερο αύριο.

Σημασία έχει το όνειρο!!!!
Η Ελπίδα....η Προσμονή...

   Σίγουρα κάποιες σχέσεις  δεν ήτανε όπως τις περίμενες, κάποιοι άνθρωποι έφυγαν ή σε προσπέρασαν. Όμως αυτό συμβαίνει για να έρθουν κάποιοι άλλοι που θα το αξίζουν για να μοιραστούν τη δική τους ζωή με εσένα.
  Ένα συνεχές μοίρασμα η ζωή.... Κοίταξε να επιλέξεις ιδανικούς συνοδοιπόρους σε αυτό το ταξίδι....
 
 Οι σχεσεις δοκιμάζονται διαρκώς και κάποιες διαρκούνε για χρόνια....
και τότε είναι σαν να αντικρίζεις τις άγριες ανεμώνες σ'έναν λόφο.

Μερικές φορές, αναρωτιέσαι για κάποιες αποφασεις που θα πρέπει να πάρεις. Αμφινταλλαντεύεσαι ανάμεσα στα "θέλω" και στα "πρέπει". Χάνεις για λίγο τον εαυτό σου, καθώς δεν ξέρεις τι αληθινό... Ο δικός σου εαυτός σου; Ή η αντανάκλασή σου στον καθρέφτη;

   Στην πορεία της ζωής σου θα βρεθείς ξανά αντιμέτωπος με παλιές σκέψεις, με ανθρώπους...
Επέλεξε τον δρόμο που θες Εσύ!
Δεν έχει σημασία αν θα τα καταφέρεις, όσο το ότι θα είναι δική σου μονάχα επιλογή!!!!


                                 


                                  Τα όνειρα πραγματοποιούνται μόλις τα πιστέψεις!!!
       Kαι έχουν κάτι από την Ανοιξιάτικη Πανσέληνο...τα τριαντάφυλλα και το 'γλυκό' αεράκι ....

                               

Και όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ελπίζουν... τόσο θα υπάρχουνε και όνειρα που θα δίνουνε νόημα στη ζωή του καθένα.

Υπάρχουνε στιγμές που αισθάνεσαι πως ο χρόνος σταματά να κυλά και εσύ προσπαθείς να αιχμαλωτίσεις όλα όσα βιώνεις....

Η Ζωή... είναι ένα πολύ όμορφο ταξίδι ! ! !  !
Και τελικά αυτό είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία.... το ταξίδι, και όχι ο προορισμός!!

           

Ανοιξιάτικα βραδινά:Η Μουσική συνοδοιπόρος....

  Πανσέληνος Απριλίου


  4 Απριλίου και η Άνοιξη, κάνει επιτέλους αισθητή την παρουσία της.
Πανσέληνος Απριλίου απόψε και όλα παντού ανθίζουνε.
Έρωτες...Φιλίες... Όνειρα!!!
 
  Υπέροχη Άνοιξη.
Η μέρα να μεγαλώνει, τα λουλούδια να ανθίζουν και να μοσχοβολάνε και οι μαγικές εικόνες του ήλιου που χάνεται μέσα στο Θερμαικό με τα εκπληκτικά χρώματα.

Κάτι τέτοια βράδια έχουν μουσική επένδυση σαν από ταινία...
  Τραγούδια που σιγοψυθιρίσαμε, τραγούδια που έχουνε μονάχα ένα όνομα, μια σκέψη, ένα όνειρο ή μια ανάμνηση.

1. Βήμα Βήμα- Τάνια Τσανακλίδου

Βήμα βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις
σαν το κύμα να με νανουρίσεις
μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα
γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα.

2. Πίστα από Φώσφορο- Χάρις Αλεξίου

Όνειρα - όνειρα
φλόγες μακρινές μου
Του φευγιού μου όνειρα
κι άγνωστες φωνές μου

3. Τι γλυκό να σ'αγαπούν- Χάρις Αλεξίου

Μάτια μου μεγάλα
μάτια μελαγχολικά

Τι γλυκό να σ' αγαπούν
και να σου το λένε
μάτια που μελαγχολούν
και κρυφά σου κλαίνε

4. Ανάθεμα σε - Παντελής Θαλασσινός
Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

αχ πόσα θέλω να σου πω
μα δεν υπάρχουν λόγια

5. Τα ανείπωτα- Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..

6. Γιατί πολύ σ'αγάπησα- Ορφέας Περίδης

Γιατί πολύ σ' αγάπησα
γιατί δεν αγαπώ εμένα.
Γιατί ζωή δεν κράτησα
κι αυτή την άφησα σ' εσένα.

7. Τι να πω- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Σε θυμάμαι, τι να πω
τόσες νύχτες, τι να πω...

Σ΄αγαπούσα, τι να πω
σε θυμάμαι , τι να πω
σε θυμάμαι ακόμα, σ΄αγαπώ

8. Τόσα χρόνια- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Σε μιαν ανάσα
τόσα χρόνια τα χωράω
τα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές,σε μιαν ανάσα ...
Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάω
στο χρωστάω κι ο δειλός
δε το ξεστόμισα ποτέ.

9. Αγκαλιά στον καναπέ- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ας μείνουμ’ έτσι, να μη μιλάμε
αγκαλιασμένοι στον καναπέ.
Ν’ ακούμε δίσκους που αγαπάμε
φυλακισμένοι σ’ ένα ποτέ.

Αγκαλιά στον καναπέ μας με τα μυστικά εφέ μας,
τα κοινά μας μονοπάτια στη ζωή.

Αγκαλιά να μη χαθούμε και να μην παραδοθούμε
σ’ εποχή που δε χωράει το «μαζί».

10. Απόψε η νύχτα- Μίλτος Πασχαλίδης

Απόψε η νύχτα δεν περνά
Κι είναι νωρίς ακόμα

11. Ο παλιός στρατιώτης- Χρήστος Θηβαίος


Οι φόβοι σου κι οι φόβοι μου στο ίδιο το τραπέζι

Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ’ την πρώτη

12. Προλαβαίνω- Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Προλαβαίνω τη ζωή μου να διαλύσω

Προλαβαίνω μια ολόκληρη ζωή
Να σε βλέπω να γελάς
Ο κόσμος φτιάχτηκε για μας
Κυριακή η ώρα δύο και μισή
Προλαβαίνω να σε θέλω μια ζωή








Πόσα τραγούδια & πόσα διαφορετικά & έντονα συναισθήματα;
Είναι οι στιγμές που οι σκέψες μετουσιώνονται σε λέξεις.
Και που όσα ονειρευόμαστε ή ζήσαμε & ζούμε είναι πράγματι... αληθινά.