Ποίηση: Εξυμνώντας τον Έρωτα...

Ερωτική Ποιήση

Μία επιλογή από ποιητές και ποιήτριες με θέμα τον Έρωτα σε μια ξεχωριστή ανάρτηση.


Καρυωτάκης

Αγάπη

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα.


Ελέγεια (απόσπασμα)

Έχω κάτι σπασμένα φτερά .
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.



Κική Δημουλά

Πληθυντικός Αριθμός (απόσπασμα)

Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού, ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός,
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Μαρία Πολυδούρη

Γιατί μ' αγάπησες (απόσπασμα)

Μόνο γιατί μ'αγάπησες γεννήθηκα,
γι' αυτό η ζωή μού εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.

                          ~     ~
Τώρα μου μένει στου έρωτα την άγρια καταιγίδα
να ιδώ να μετρηθούν  για με θάνατος και ζωή.



Μανώλης Αναγνωστάκης

Η αγάπη είναι ο φόβος... (απόσπασμα)

Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.


Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ενός λεπτού σιγή

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
και έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε τη πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζεται την έξαψή σας,

κοκκινήσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μία φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;


Πάμπλο Νερούδα

Δε σ' αγαπώ

Δε σ' αγαπώ σα να'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαίτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά , μεσ απ'τη ψυχή και τον ίσκιο.

Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτα σου στο σκοτεινό κορμί μου
τ' άρωμά που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.

Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως προβλήματα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.


Ναζίμ Κιχμέτ

Η πιο όμορφη θάλασσα

Να γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο.

Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.
Τα πιο όμορφα παιδιά
δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.

Και αυτό που θέλω να σου πω,
το πιο όμορφο απ' όλα,
δεν στ' χω πει ακόμα.


Κ.Π Καβάφης

Στες Σκάλες

Την άτιμη τη σκάλα σαν κατέβαινα,
από την πόρτα έμπαινες και μια στιγμή
είδα το άγνωστο πρόσωπο και με είδες.
Έπειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδείς, και συ
πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβοντας,
και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα
όπου την ηδονή δε θα' βρες, καθώς δεν την βρήκα.

Κι όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να στον δώσω.
τον έρωτα που ήθελα - τα μάτια σου με το' παν
τα κουρασμένα και ύποπτα- είχες να με τον δώσεις.
Τα σώματά μας αισθάνθηκαν και γυρεύονταν
το αίμα και το δέρμα μας ενόησεν.

Αλλά κρυφθήκαμε κ' οι δυό μας ταραγμένοι.



Τάσος Λειβαδίτης


Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας... (απόσπασμα)

... Πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα....

....Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσε μέσα στα όνειρά μου.


                   ~                                     ~

Έρωτας: Και όταν πεθάνουμε να μας θάψετε  κοντά κοντά
για να μην τρέχουμε μες στη νύχτα να συναντηθούμε.



Έρωτας


Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ' τον εαυτό τους,
δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα,
γδαρθήκανε σαν δυό ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή, αλλόφρονες, ματωμένοι,
βγάλανε μια κραυγή σα ναυαγοί, που λίγο πριν ξεψυχήσουν, θαρρούν πώς βλέπουν φώτα, κάπου μακριά.

Κι όταν ξημέμερωσε, τα σώματά τους σα δυο μεγάλα ψαροκόκκαλα
ξεβρασμένα στην όχθη ενός καινούριου μάταιου πρωινού.



Μικρή Πραγματεία


Κάποτε θα ήθελα να μιλήσω γι' αυτή τη σκιά που μας ακολουθεί μες στην ομίχλη,
όμως μου είναι απαγορευμένο να πω το τέλος μιας ιστορίας...
που δεν άρχισε ποτέ!