Χορός...ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου και εύχομαι να συνεχίσει να είναι για πάρα πολλά χρόνια.
Ξεκίνησα στο Δημοτικό με παραδοσιακούς χορούς για 5χρόνια και έπειτα στη Γ γυμνασίου, με κέρδισε το Latin. Οι χοροί με μάγεψαν και τότε κατάλαβα πως η 'σχέση μου' με το χορό δεν είναι τυχαία αλλά απαραίτητη!!
Θυμάμαι πάντοτε ανυπομούσα να έρθει η ώρα του μαθήματος ή όταν πλησίαζε η μέρα της παράστασης, της πρόβας. Τόσο μοναδικό και έντονο συναίσθημα που δύσκολα μεταφέρεται. Αρκεί ν'ακούσεις τη μουσική...και ξεχνάς τα πάντα. Είσαι μόνο εσύ! Χορεύεις για σένα. Ξεφεύγεις απ' τη πραγματικότητα και ΖΕΙΣ όπως εσύ θέλεις. Αυτό λάτρεψα!
ΤΑ ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΒΓΕΙΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ.
Συγκινούμαι και μόνο στην ανάμνηση αυτών των στιγμών.
Όταν χορεύει το 'μπροστινό' τμήμα (πίσω απ' τη σκηνή είμαστε με τη σειρά εμφάνισης), προσπαθείς να μετρήσεις το ρυθμό, να κάνεις στα γρήγορα κάποιες κινήσεις που ίσως μπερδεύεις.
Όταν καταλαβαίνεις πως το κομμάτι τους τελειώνει και πως θα βγεις στη σκηνή..παίρνεις μια βαθιά ανάσα....και λες με την υπόλοιπη ομάδα ' Καλή επιτυχία'.
Ακούς το χειροκρότημα. Σταδιακά εμφανίζεσαι στη σκηνή και παίρνεις τη θέση σου.
Ίσως εκείνα τα κλάσματα δευτερολέπτου που μεσολαβούν μέχρι να ξεκινήσει το τραγούδι, να νομίζεις ότι η καρδιά σου θα σπάσει από ευτυχία.
Όταν όμως ακούσεις το τραγούδι....ΧΟΡΕΥΕΙΣ!!! Δε σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Δε ντρέπεσαι. Είσαι ευτυχισμένος και μεταφέρεις τα συναισθήματα στο κοινό.
Ώσπου να τελειώσει το κομμάτι...και ν' ακουστεί το χειροκρότημα. Η επιβράβευση! Αυτό που εσύ με την ομάδα σου δουλεύεις σκληρά 4μήνες και το παρουσιάζεις σε μόλις 2λεπτά.
Είναι υπέροχο να μπορείς να εκφράζεσαι. Με οποιοδήποτε τρόπο ή μορφή τέχνης.
Εξωτερικεύεις όλα όσα αισθάνεσαι. Πόνο, θλίψη, έρωτα, χαρά, απόγνωση, ευτυχία. Αρκεί η μουσική και ο ίδιος σου ο εαυτός!
Θα μπορούσα ν'ανεβάσω μερικά από τα τραγούδια που έχουμε χορέψει με την ομάδα μας αυτά τα χρόνια
όμως ανεβάζω αυτό το κομμάτι διότι εύχομαι κάποια στιγμή να χορέψω μ'αυτό Rumba.
Mi sei venuto a cercare tu.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου